اطلاعات روز: ارتش ایالات متحده‌ی امریکا 34 میلیون دالر را صرف اعمار ساختمانی در جنوب غرب افغانستان کرده است، که قرار بود از آن به عنوان پایگاه نظامی استفاده شود. از آن‌جایی که آمریکا قصد دارد نیروهای خود را از افغانستان بیرون بکشد، این ساختمان کاملا جدید که در مساحت 64 هزار فُت مربع ساخته شده است، به زودی تخریب خواهد شد.
یک جنرال دوستاره در افغانستان که نخواسته از او نام برده شود، به روزنامه‌ی واشنگتن پست گفته است: «آن‌ها درچه فکر بودند؟ هیچ‌توجیهی برای اعمار این ساختمان وجودندارد».
درسال 2009 مقام‌های ارتش در کارولینای شمالی و پنتاگون، قرار‌داد‌های اعمار یک ساختمان دو طبقه را منتشر کردند، که آن‌ها می‌خواستند از آن به عنوان یک پایگاه برای نیروهای دریایی این کشور در جنوب افغانستان استفاده کنند.
فرماندهان ارتش با اعمار این ساختمان به دلیل این که به شکل غیرمعقول بنا شده و از آن هیچ استفاده‌ای نمی‌توانند، مخالفت کردند، آن‌ها به این عقیده بودند که یک ساختمان متوسط برای رفع این نیاز کافی است. سایر افسران نیروی دریایی نیز بنای این ساختمان را مورد انتقاد قرار دادند؛ اما انتقادهای آن‌ها هیچ‌وقت جدی گرفته نشد.
مقام‌ها در پنتاگون، قرار‌داد اعمار این ساختمان را به یک شرکت خصوصی انگلیسی (AMEC Earth and Environment) اعطا کردند. با وجود اعلام خروج قریب‌الوقوع نیروهای امریکایی از افغانستان توسط رییس جمهور اوباما، کار اعمار این ساختمان در نوامبر 2011 آغاز شد. این پروژه‌ی افراطی، امسال به پایه‌ی اکمال رسید و 34 میلیون دالر هزینه برداشت. این درحالی است که ارتش هیچ برنامه‌ای برای استفاده از این ساختمان ندارد.
این ساختمان دوطبقه‌ای که از یک میدان فوتبال بزرگ‌تر است، دارای تجهیزات جنگی پیش‌رفته، یک تالار سخن‌رانی، دفترهای بزرگ کار، چوکی‌ها و کوچ‌های راحت و سیستم قوی تصفیه‌ی هوا که به سیستم برق قوی ضرورت دارد، می باشد.
جان ِاف. سوپکو، جنرال و بازرس خاص برای بازسازی افغانستان در نامه‌ای به چاک هیگل، وزیر دفاع نوشته بود که «این بهترین ساختمانی است که من در جریان سفرم به افغانستان دیده‌ام».
اعمار این ساختمان از یک مشکل عمومی که در افغانستان به مشاهده می‌رسد، نمایندگی می‌کند: ایالات متحده میلیون‌ها دالر را صرف اعمار ساختمانی کرده است که با خروج نیروهای امریکایی، بدون استفاده باقی خواهد ماند.
آقای سوپکو نوشته است که «متأسفانه از این ساختمان استفاده نشده است و شاید هیچ‌وقت برای هدفی که اعمار شده بود، استفاده نشود. این یک نمونه از کارهای اشتباه (در اعمار ساختمان) در ارتش است. وقتی کار پروژهای آغاز می‌شود، متوقف ساختن آن خیلی مشکل است».
ایالات متحده‌ی آمریکا باید اکنون تصمیم بگیرد که آیا آن را به ارتش افغانستان واگذار می‌کند یا تخریب می‌کند. از آن جایی که این ساختمان بزرگِ بدون پنجره برای تجهیزات آمریکایی‌ها ساخته شده است و برای به کار انداختن جنراتورهای آن به مواد سوخت زیاد ضرورت است، بعید به نظر می‌رسد که افغانستان از پس مصارف مواد سوخت آن برآید. این جنرال دوستاره به روزنامه‌ی واشنگتن پوست گفته است که «احتمالا این ساختمان تخریب خواهد شد»
اما پایگاه ارتش که ظرفیت یک‌هزار و پنج‌صد کارمند را دارد، یکی از ساختمان‌هایی است که هرگز برای مقصدی که اعمار شده‌اند، مورد استفاده قرار نگرفته‌اند. ارتش ایالات متحده اخیرا 45 میلیون دالر برای ایجاد تأسیساتی در ولایت قندهار که در آن وسایل نقلیه‌ی زرهی را تعمیر می‌کند، به مصرف رسانده است. سال گذشته نیز وزارت خارجه‌ی آمریکا از طرحی که قرار بود یک ساختمان بزرگ را (که برای اجاره‌ی آن در ده سال گذشته هشتاد میلیون دالر به مصرف رسانده است)، به قنسولگری تبدیل کند، منصرف شد. مصارف بی‌هوده در اعمار غیرمعقول ساختمان‌ها در افغانستان، شباهت زیادی به مصارف آمریکا در عراق دارد.
بعد از این که آمریکایی‌ها از عراق خارج شدند، آن‌ها تعداد زیادی از پروژه‌ها را نامکمل رها کردند، که این پروژه‌ها شامل موارد زیر است:
اعمار یک زندان 3600 بستر به مصرف چهل میلیون دالر، اعمار یک شفاخانه‌ی اطفال به مصرف 165 میلیون دالر که بدون استفاده باقی ماند، ایجاد یک مرکز تصفیه‌ی فاضلاب که 108 میلیون دالر هزینه برداشت و ناتکمیل باقی مانده است، رها کردن مصالح ساختمانی به حال خودش که یک میلیون و 200 هزار دالر ارزش داشت و قرار بود برای اعمار زندان استفاده شود.
اکنون ایالات متحده در افغانستان نیز با مشکلات مشابه زیادی مواجه است. این کشور باید در مورد این که پایگاهی به ارزش 34 میلیون دالری که با تجهیزات جنگی پیش‌رفته مجهز است را نابود کند یا به اردوی ملی افغانستان تسلیم نماید، تصمیم بگیرد.
آقای سوپکو نوشته است که هردو گزینه درمورد حل این مشکل، چالش آفرین است. تخریب ساختمانی که هیچ‌وقت از آن استفاده نشده است و واگذاری آن (فیل سفید) به دولت افغانستان که شاید ظرفیت تحمل مصارف تأمین انرژی آن را نداشته باشد.
وی نگرانی‌هایش را با وزارت دفاع آمریکا در میان گذاشته است و نگاشته است که «او در مورد این که ارتش وجوهی را که از پرداخت‌کنندگان مالیه در آمریکا به دست آمده است و در پروژهای که باید متوقف می‌شد، به مصرف رسانده است، شدیدا رنج می‌برد».