ملا محمد عمر، رهبر گروه طالبان با ارسال پیام عید تبریکی به رسانه‌ها، چارچوب‌های کلی و خطوط اساسی سیاست شان را در افغانستان تعیین کرده و رهنمود کلی و دراز‌مدت از سیاست، اهداف و مطالبات آنها در بحبوحه‌ی جنگ و صلح بیان کرده است. ملا عمر در این پیام به موضوعات مهمی تماس گرفته و موضع گروه طالبان را نسبت به تمام روندهای کلی سیاسی جاری در کشور بیان کرده است. روابط با کشورهای خارجی، انتخابات ریاست جمهوری آینده، اهداف کلان سیاسی این گروه، روند مصالحه با طالبان، بحث ایجاد نظام سیاسی در افغانستان و تلفات غیرنظامیان که از مهمترین موضوعات سیاسی کشور می‌باشند سرنوشت یا تکلیف شان در دیدگاه‌های رهبر طالبان بیان شده است. رهبر طالبان در این بیانیه با اظهار این که «این گروه در صدد انحصار قدرت نیست»، به نحوی خواسته به دولت افغانستان و گروه های سیاسی چراغ سبز نشان دهد. این که این گروه برای تقسیم قدرت با دولت افغانستان و سایر گروه‌های سیاسی طرف قضیه حاضر به مذاکره و تقسیم قدرت میباشد. ملا عمر بدین ترتیب خواسته به نگرانی‌های خلق شده در مورد احتمال بازگشت طالبان به قدرت و سیاست افغانستان پاسخ مثبت بدهد. این که گروه طالبان نمی‌خواهد مثل گذشته با ایجاد امارت اسلامی، قدرت را در انحصار گرفته و سایر گروه‌های سیاسی را طرد نماید. این پیام ملا محمد عمر از نظر سیاسی عاقلانه و واقع‌بینانه می‌نماید. رهبر طالبان به خوبی درک کرده که با تکیه بر دیدگاه‌های متصلبانه و با وجود ترس از انحصار قدرت از سوی طالبان در افکار عمومی هرگز با حکومت افغانستان و جامعه‌ی جهانی برای سهیم شدن در قدرت به نتیجه نمی‌رسد؛ به همین خاطر خواسته با ارسال این پیام به آنها بگوید که گروه طالبان نه در صدد انحصار قدرت است، بلکه می‌خواهد در قدرت شریک شود.
در بخش دیگر این پیام به نقل از رهبر گروه طالبان آمده که جنگ علیه نیروهای خارجی تا «نجات افغانستان از اشغال» همچنان ادامه می‌یابد. ملا عمر بازهم بر دیدگاه‌های متصلبانه و خصمانه‌اش در برابر آمریکایی‌ها و خارجی‌ها تاکید نموده و این امر نشان می‌دهد که مذاکرات طالبان با آمریکایی‌ها در تقسیم قدرت چندان هم ثمر‌بخش نبوده است. البته تاکید بر روحیه‌ی بیگانه‌ستیزی و پا‌فشاری بر تداوم جهاد و جنگ با نیروهای خارجی در افغانستان از سوی رهبران طالبان هم‌واره به عنوان یک تاکتیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. تاکتیک برای تحریک افرادش به جنگ و انجام عملیات‌های شهادت‌طلبانه و جذب نفرات بیشتر از میان قشر سنتی و روستایی عمدتا مناطق جنوب و شرق کشور. هرچند رهبران طالبان در سیاست‌های اعلانی شان همیشه بر تداوم «جهاد» تا زمان خروج کامل نیروهای خارجی تاکید می‌ورزند؛ اما در سیاست‌های عملی شان به این شعار‌ها صادق نیستند. رهبران طالبان به این امر کاملا با دید سیاسی می‌نگرند و رسیدن به قدرت و کسب امتیاز‌های بیشتر از دولت افغانستان و جامعه‌ی جهانی سرلوحه‌ی اصلی این گروه را در جنگ و گریز‌های شان تشکیل می‌دهد. ملا عمر بازهم از جنگجویانش خواسته از تلفات غیرنظامیان جلوگیری نموده و این تراژیدی را به گردن نیروهای خارجی و نیروهای امنیتی افغانستان انداخته است. رهبران طالبان پیش از این نیز چندین مورد از جنگجویانش خواسته بودند که از کشتن غیرنظامیان دست بکشد. در پیام عید مبارکی ملا محمدعمر در عیدهای قبلی نیز به این امر اشاره شده بود؛ اما جنگجویان عقده ای و کینه توز طالبان هیچگاهی به این پیام‌ها و توصیه‌های رهبرش گوش نداده و هرگز در رویه و نگرش آنها در خصوص حیات و مرگ غیرنظامیان تغییری به وجود نیامد. جنگجویان این گروه همچنان بی رحمانه غیرنظامیان را می‌کشند و هیچ ابایی از تخریب اموال عمومی‌و خصوصی ندارند. این پیام ملا عمر بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته و می‌خواهد از این طریق وجهه خودش را ترمیم نماید. اینبار نیز امیدی وجود ندارد که جنگجویان طالبان با تبعیت از توصیه‌های عیدانه ملا محمد عمر از کشتن غیرنظامیان دست بکشد و به اموال عمومی‌و خصوصی احترام بگذارند. کشتن، تخریب و سوختاندن اکنون به عادت روزانه جنگجویان طالبان بدل شده و آنها مست خون و تخریب و ترور می‌باشند که نه با توصیه‌های رهبرانش مداوا می‌گردد و نه هم با تقاضای دولت و جامعه جهانی. بلکه برای نجات از این مهلکه و خاتمه دادن به این تراژیدی باید این جنگجویان از صحنه بدر شود.