نیویورک تایمز ـ کیتی هافنر
مترجم: جلیل پژواک
در میانهی ابهامها در مورد پاندمی (همهگیری جهانی) ویروس کرونا، واقعیتی آشکار شده که نمیتوان آنرا انکار کرد. آن اینکه، بالاترین میزان مرگومیر ناشی از ابتلا به بیماری «کووید19» نزد افراد سالخورده و بهخصوص کسانی است که از قبل مشکلات صحی دارند.
از مجموع موارد تأییدشده در چین، حدود 15 درصد از بیمارانِ بالای 80 سال جان خود را از دست دادهاند. میزان مرگومیر ناشی از کووید19 نزد افراد زیر 50 سال، کمتر از 1 درصد گزارش شده است.
با اینحال، هنوز شواهدی وجود ندارد که نشان دهد افراد مسن بهطور قابلتوجهی بیشتر از افراد جوان ویروس کرونا میگیرند. اما کارشناسان پزشکی میگویند که اگر افراد بالای 60 سال به این ویروس آلوده شوند، حتا اگر وضعیت صحی عمومیشان خوب باشد، بیشتر از دیگران احتمال دارد بهدلیل آلودهشدن به این ویروس، به بیماری شدید و حتا کشنده دچار شوند. آنها میگویند افراد مسن بهخصوص آنانی که از قبل مشکلات صحی دارند، بیشتر در معرض خطرند. کارشناسان این آسیبپذیری را تا حدی به ضعف سیستم ایمنی بدن افراد سالخورده نسبت میدهند.
این مسأله باعث میشود افراد مسن و خانوادههایشان سوال کنند که چه تدابیر احتیاطی اضافی را باید در پیش بگیرند. «مرکز کنترل و جلوگیری از بیماریها»ی ایالات متحده، «سازمان بهداشت جهانی»، متخصصان امراض دورهی پیری (متخصصان سالمندان) و کارشناسان بیماریهای عفونی چند روش محافظتی را بهعنوان بهترین تدابیر برای محافظت از افراد سالخورده در برابر ویروس جدید کرونا توصیه میکنند.
با رهنمودها آشنا شوید و از آنها پیروی کنید
متخصصان سالمندان توصیه میکنند که بیمارانشان باید از توصیههای فعلی مرکز کنترل و جلوگیری از بیماریهای ایالات متحده و سازمان بهداشت جهانی پیروی کنند؛ سلسله توصیههایی که اکنون نزد خیلیها آشناست: دستان خود را به مدت 20 ثانیه با آب گرم و صابون بشویید یا آنها را با ژل الکلی تمیزکنندهی دست پاک کنید، از دستدادن خودداری کنید، از اجتماعات دور بمانید، اشیا و سطوحی را که اغلب لمس میکنید تمیز و ضدعفونی کنید، از سیستم حملونقل عمومی استفاده نکنید و از ورود به محلات شلوغ خودداری کنید. اقلام موردنیاز خود را ذخیره کنید. از هرگونه سفر غیرضروری خودداری کنید. اکنون زمان مناسبی برای سرزدن به نوههایتان نیست.
داکتر «الیزابت اکستروم»، رییس متخصصان سالمندان در «دانشگاه بهداشت و علوم اورگن» در شهر «پورتلند» میگوید: «این گفتوگو را طی هفتهی گذشته بیش از صد بار داشتهام.» داکتر اکستروم میگوید که بیشتر بیمارانی که به کلینیک او مراجعه میکنند بالای 80 سال سن دارند. همهی آنها آشکارا ابراز نگرانی کردهاند.
داکتر اکستروم میگوید که تمام بیماران وی دستکم یک بیماری مزمن دارند. او میگوید: «بیشتر آنها سه، چهار، پنج یا بیشتر» از این بیماری دارند.
این تصور مردم که اگر فرد مسنی با مشکلات صحی قبلی به خوبی مورد مراقبت پزشکی و درمان قرار بگیرد، از خطر در امان خواهد بود، اشتباه است. حتا کسانی که از وضعیت صحی پایدارتری برخوردارند، باید تدابیر احتیاطی اضافی را مدنظر بگیرند.
داکتر «آنی لوتکیمایر»، متخصص بیماریهای عفونی در «شفاخانه عمومی زاکربرگ» در شهر «سانفرانسیسکو» میگوید: «مشکلات صحی میتواند توانایی بدن را وقتی افراد مسن با کرونا آلوده میشوند، تضعیف کند و این امر منجر به تشدید بیماری نزد افراد مسن میشود.»
او با اشاره به سندرمی که ویروس جدید کرونا ایجاد میکند، میگوید: «برای مثال دیابت میتواند مبارزه با عفونت را برای سیستم ایمنی بدن دشوار کند. و بیماریهای قلبی یا ریوی ممکن است کار مبارزه را برای این ارگانها که درگیر رسیدگی به عفونت جدی ناشی از کووید19 هستند، دشوارتر سازد.»
داکتر «دنیل وینتسکی»، متخصص بیماریهای عفونی از «دانشگاه کلمبیا» در «نیویورک» میگوید که مشاورهی وی به والدینش که در سانفرانسیسکو زندگی میکنند، به طرز چشمگیری تغییر کرده است. او میگوید که یک هفته پیش او به والدینش اطمینان داده بود که ایمن هستند و حتا اگر میخواهند، به سفر گروهی کوچکی که قبلا برنامهریزی کرده بودند، بروند. اما در آخر هفته ترس او افزایش یافت و روز سهشنبه نهتنها به والدینش گفته که به سفر نروند بلکه به آنها توصیه کرده که تماس خود را با سایر افراد به حداقل برسانند. او پدر و مادر خود را از ملاقات با نوههایشان منع کرده است.
داکتر وینتسکی به مادر خود، «کارول» 73 ساله و مبتلا به آسم، گفته است که دورهمیهای گروه بافندگی خود را که قبلا هر دو هفته یک بار برگزار میشد، متوقف کند. همچنین او به پدر خود، «هانک»، توصیه کرده است که دیگر در جلسات کتابخوانی گروهی خود شرکت نکند.
با اینحال مادر او ضمن اجتناب از مکانهای شلوغ، همچنان برای خرید به فروشگاههای مواد غذایی میرود. او همچنین با اجازهی فرزندش، بهدلیل آسیبدیدگی در ناحیه کمر به فیزیوتراپی میرود اما مراقب است که فیزیوتراپ قبل از شروع جلسه درمانی دستان خود را بشوید و تجهیزات موردنیازش را با ضدعفونیکننده تمیز کند.
در مورد قرار ملاقات غیرضروری با داکتر معالج چه تدابیری باید سنجیده شود؟
برخی از متخصصان توصیه میکنند که افراد مسنِ در معرض خطر، قرار ملاقاتهای غیرضروری خود را با داکتران معالج خود لغو کنند. آنها اغلب جلسات درمانی از راه دور را در صورت امکان، بهعنوان جایگزین معقول توصیه میکنند.
داکتر اکستروم با این توصیه در کل موافق است اما احتیاط را امری واجب میداند. او با اینکه موافق لغو ملاقاتهای غیرضروری است، اما میگوید «بسیاری از افراد مسن دارای مشکلاتی ـ مانند زوال عقل، بیماری پارکینسون و مشکلات قلبی ـ اند که باید بهصورت منظم با داکتر معالج پیگیری شود.» او میگوید که نگران است لغو جلسات ممکن است باعث شود این مشکلات از کنترل خارج شود. با اینحال، داکتر اکستروم موافق است که جلسات درمانی از راه دور معمولا میتواند این خلا را پر کند.
توصیهی مفید دیگر متخصصان سالمندان این است که سالمندانی که دچار مشکلات قلبی و سایر مشکلات صحی اند در مورد انبارکردن داروهای مهم و ضروری خود که برای دو یا سه ماه کافی باشد، با داکتر معالج خود مشوره کنند.
انزوای اجتماعی پیامدهایی دارد
کارشناسان هشدار میدهند که فاصلهگیری اجتماعی که اکنون سنگبنای کنترل اپیدمی ویروس کرونا دانسته میشود، میتواند به انزوای اجتماعی منجر شود. انزوای اجتماعی قبل از ویروس کرونا یک مشکل اساسی در میان جامعه مسن بوده است. طبق پژوهش اخیر «مرکز تحقیقی پیو» در بیش از 130 کشور و منطقه، حدود 16 درصد از افراد 60 ساله یا بالاتر به تنهایی زندگی میکنند. محققان دریافتهاند که تنهایی خطرات صحی خاص خود را به همراه دارد.
داکتر وینتسکی از خطر آگاه است و به والدین خود پیشنهاد کرده است به ملاقاتهای مجازی (آنلاین) با دوستان و نزدیکان خود رو آورند. او میگوید: «سعی کردهام بگویم گفتوگوها و تعامل خود را لغو نکنید بلکه به اسکایب یا فیستایم تغییر دهید.»
اپریل ولمر که 68 ساله و هنرمند اهل نیویورک است، ماه نوامبر به کالیفرنیا آمد تا مدتی با پدر 91 سالهی خود که در سانتا کروز اقامت دارد، زندگی کند. او هنوز کالیفرنیا را به مقصد خانه ترک نکرده است. او میگوید ماه گذشته درست وقتی که قصد داشت به نیویورک برگردد، ویروس کرونا در این شهر شیوع یافت. همسر و دوستان خانم ولمر در نیویورک زندگی میکنند. او در این شهر زندگی فرهنگی غنی دارد. با اینحال، اکنون او مسئول نظارت بر وضعیت صحی پدرش است و برای انجام آنچه که او یک فعالیت «عاری از ویروس» میخواند، پیادهروی میکند.
اخیرا خانم ولمر ایمیلی از یکی از دوستان پدرش دریافت کرده که در خانهی سالمندان زندگی میکند. خانم ولمر میگوید: «خانهی سالمندان برنامههای گروهی را لغو کرده و ساکنان آنجا در اتاقهای خود به تنهایی غذا میخورند. به نظر میرسد این تغییر گستردهتر از تغییری است که کسانی که در خانههای خودشان زندگی میکنند، شاهدند.»
زندگی در خانهی سالمندان
در ایالات متحده، حدود 1.7 میلیون نفر که بیشتر افراد مسن هستند در خانههای سالمندان زندگی میکنند. این رقم بخشی از 50 میلیون امریکایی بالای 65 سال را تشکیل میدهد.
با توجه به بالارفتن میزان مرگومیر ساکنان خانهی سالمندان کرکلند در واشنگتن دیسی که ویروس کرونا در آن شیوع یافته، مسئولان خانههای سالمندان در حالت آمادهباش قرار دارند. بسیاری از این خانهها بهصورت کامل قرنطینه شدهاند.
دولت فدرال به خانههای سالمندان توصیه میکند که قرار ملاقاتهای مراجعین را لغو و ورود افراد غیرمسئول به این اماکن را ممنوع کنند. آنها فقط ملاقاتهای «دلسوزانه مانند ملاقات دم مرگ» را استثنا قرار دادهاند.
کورتیس وونگ که 66 ساله و پژوهشگر بازنشستهی مایکروسافت است و در منطقه سیاتل زندگی میکند، عادت داشت به دیدار والدینش برود. پدر و مادر آقای وونگ بالاتر از 90 سال سن دارند و در مرکز سالمندان در سیرا مادرهی کالیفرنیا زندگی میکنند. روز پنجشنبه، این مرکز تمام بازدیدهای غیرپزشکی را ممنوع اعلام کرد و گفت که درحال تغییر پروتکلهای ورود به این مرکز است. این مرکز در ایمیلی، با اعلام این اقدام پیشنهاد کرده است که ساکنان این مرکز از طریق فیستایم با اعضای خانوادهی خود در بیرون تماس بگیرند.
آقای وونگ میگوید که سه روز پیش در جریان تماس تصویری با پدرش «نگران شدم که دیگر او را نبینم. اوضاع بسیار عاطفی شد.»
کتی جانسون که در خارج از بوستون زندگی میکند، در تلاش است تا کنترل امور را خودش به دست گیرد. خانم جانسون از پدر 96 سالهی خود سرپرستی میکند. پدر او در همان حوالی در یک مرکز مستقل سالمندان با 2200 نفر دیگر زندگی میکند. دو مورد ابتلا به ویروس کرونا در این منطقه گزارش شده است و خانم جانسون نگران است که مبادا مرکز سالمندان محلهاش دروازههای خود را بهروی بازدیدکنندگان ببندد. به دلیل همین نگرانی او قصد دارد پدر خود را از مرکز سالمندان خارج کند و به خانه بیاورد.
داکتر ناس میگوید: «به نظرم اگر [ویروس] در جامعه شما شیوع پیدا کرده باشد و شما نیز توانایی مراقبت از افراد مسن خانوادهی خود را دارید، غیرمنطقی نیست که او را از مرکز سالمندان به خانه بیاورید.»
اما پدر خانم جانسون که به زندگی در این مرکز عادت کرده است، تاکنون حاضر به ترک آن و بازگشت به خانه نشده ا ست.
دست از فعالیت نکشید
متخصصان سالمندان میترسند که فاصلهگیری اجتماعی بهدلیل شیوع ویروس کرونا ممکن است انرژی و زندهدلی افراد بزرگسال را به خطر اندازد. آنها بر اهمیت حفظ عادتهای روزمرهی سالم از جمله خواب کافی، خوردن غذای سالم و ورزش تأکید میکنند.
ورزش ممکن است در مقابله با اثرات ناشی از شیوع ویروس کرونا در یک جامعه، مفید باشد. ورزش میتواند به تقویت عملکرد سیستم ایمنی بدن و کاهش التهاب کمک کند و دارای مزایای روحی و روانی است. برای بیماری که قبلا روزانه در «جیم» ورزش میکرده، اما اکنون سعی میکند از موقعیتهای پرخطر دوری کند، پیادهروی شاید بهترین گزینه باشد.
بعدازظهر چهارشنبه هفتهی گذشته، هانک وینتسکی 80 ساله تازه از بازی گلف با دوستانش برگشته بود. اعضای گروه چهارنفری او از 70 تا 81 سال سن دارند. او گفت: «وقتی مسأله تماس با انسان باشد، گلف بازی ایمنی است.»
اما در طول بازی ثابت شده که حتا گلف نمیتواند عاری از تماس باشد. آقای هانک وینتسکی گفت: «یک بوتل آب در آنجا بود و هرکس فکر میکرد که بوتل از خودش است. هر چهار نفر ما از آن نوشیدیم. اکنون همه ترس خوردهایم.»