افغانستان در سطح جهانی تنها کشوری است در ترکیب نیروهای پولیس این کشور، زنان کمترین سهم را دارند. این مشکل بیشتر ناشی از فروپاشی نظام اجتماعی در طول سالهای جنگ، ارزشها و هنجای فرهنگ سنتی حاکم در این کشور می باشد. از این لحاظ، زنان در افغانستان از حقوق و آزادیهای انسانی و اجتماعی کمتری بر خوردار هستند. با آنکه درسالهای اخیر حضور زنان در جامعه بیشتر شده است و برای زنان فرصتهای خوبی مساعد شده است که تحصیل کنند و نقشهای اجتماعی داشته باشند. اما؛ نبود فضایبازاجتماعی،عدم امنیت و ساختارهای تکجنسیتی جامعه، از جمله چالشهای عمدهای میباشند که باعث میشود، زنان درعرصههای اجتماعی حضور کمتری داشته باشند. زنان افغانستانی که در زمان حاکمیت طالبان از حقوق اولیهی انسانی شان محروم بودند و نمی توانستد به کار و تحصیل بپردازند؛ بعد از شکل گیری نظام جدید در تحت حمایت جامعهای جهانی، این محدویتهای رسمی و نظاممند در برابر زنان شکسته شد و اکنون از بین رفته است، زنان می توانند برای آموزش و فعالیتهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی شان در جامعه حضور داشته باشند و به آموزش و تحصیل بپردازند و در ترکیب نیروهای پولیس و ارتش شامل شوند و در عرصه سیاست با مردان، برای رهبری جامعه نقش بگیرند.
حضور زنان در صف نیروهای امنیتی یکی از نیازهای جدی جامعه است که بدون حضور زنان کارکرد نهادهای امنیتی ناقض میباشد. دولت برنامههای را برای جلب، تربیت و آموزش زنان، در بخش رهبری و رزمی نیروهای امنیتی روی دست دارد و برای زنان فرصت های بیشتری را در نظر گرفته است که شامل پولیس و ارتش شوند.
وزارت داخله دیروز دو شنبه، در مراسم فارغ التحصیلی 190 پولیس زن که در ترکیه فرستاده بود. اعلام کرد که به این پولیسهای زن در کابل و ولایت های دیگر وظیفه داده میشود. در نظر دارد که ۳۲۵ پولیسزن دیگر را نیز به ترکیه جهت آموزشهای مسلکی شش ماهه بفرستد. وزارت داخله برای سهم گیری بیشتر زنان در پولیس، سهولتها و امتیازهای بیشتری را در نظر گرفته است، به زنان پولیسی که در مرحله آموزش قرار دارند؛ امتیاز و حقوقی را می دهد که پولیس های شامل در اجرای وظیفه میگیرند. این فرصتها برای زنان و دختران کمک میکند که در تشکیلات پولیس شامل شوند و در بالا رفتن نقش زنان در نیروهای امنیتی کمک نمایند، پایگاه اجتماعی زنان را تقویت کرده و ساختار تک جنسیتی جامعه را بشکنند.
با وجودیکه دولت در زمینهای جلب زنان در صف نیروهای امنیتی این سهولتها را در نظر دارد و اکنون در حدود ۲۳۰۰ پولیس زن در در بخشهای سربازی، کارمندی و مدیریت شامل تشکیلات پولیس میباشند و این رقم در جامعه سنتی افغانستان امیدوار کننده است. اما؛ روند شمولیت زنان در تشکیلات پولیس با دشواری هایی نیز همراه می باشد که باعث می شود که دختران و زنان با علاقه مندی کمتری شامل نیروهای پولیس شوند. این دشواریها شامل عدم مصئونیت فضایکاری و رفتارهای زن ستیزانه از سوی مردان، می باشند. به خاطر وجود این نارساییها زنان از شامل شدن در صف نیروهای پولیس هراس دارند. زنان تنها در کابل و شهرهای بزرگ کشور درصف نیروهای امنیتی دیده می شوند و در بخشهای آن وظیفه اجرا مینمایند در مناطق روستای حضور زنان در صف نیروهای امنیتی تابو تلقی می شود. برای اینکه حضور زنان در پولیس همانند سایر بخشها روال عادی را بی پیماید. در گام نخست، دولت باید بیشتر از همه، برای ایجاد محیط سالم و مصئون برای زنان توجه کند.
راه دیگر، ایناست که زنان از زمینهها استفاده کرده شامل پولیس شوند. حضور پررنگ زنان در صف نیروهای امنیتی کمک میکند که فضای ناسالم فراه راه فعالیت زنان در عرصههای امنیتی بشکند و کمک کند که زمینه دادخواهی و کمک به زنان بیشتر از گذشته ایجاد شود. به این خاطر دختران و زنان باید از فرصت های موجود استفاده کرده و شامل پولیس شوند و همراه با خواهران دیگرش در اتوریته و تقویت جایگاه زنان در جامعه و توانمندی نیروهای پولیس نقش بگیرند.