پس تنش‌ها و جنجال‌های بسیار و چهار دوره و هفت مرحله رأی‌گیری علنی و سری، سرانجام میررحمان رحمانی، به‌حیث رییس مجلس نمایندگان انتخاب شد.
آقای رحمانی با کسب 136 رأی به این مقام دست یافت. خان‌آقا وردک رقیب آقای رحمانی با کسب 96 رأی، از دور خارج شد. در این دور نصاب مجلس 245 نفر بود و در آن دو رأی سفید و 11 رأی باطل استعمال شد.
آقای رحمانی از مرحله‌ی اول تا کنون یکی از نامزدان کرسی ریاست مجلس بود. آقای رحمانی گفت که او با دو قوه‌ی دیگر (اجراییه و قضاییه) به‌عنوان همکار کار خواهد کرد. رقیب او، خان‌آقا وردک در این دور درحالی‌که آقای رحمانی را در آغوش کشید و ریاست مجلس را به او تبریک گفت، گفت: «من به‌عنوان یک وکیل با آقای رحمانی همکار خواهم بود. از تمام وکیل‌ها و کسانی که به او رأی داده‌اند یا رأی نداده‌اند، می‌خواهم با او همکاری کنند.»
کم‌تر از یک ماه به رخصتی تابستانی مجلس نمایندگان مانده است. قرار است سر از امروز رییس مجلس نمایندگان انتخابات هیأت اداری مجلس را برگزار کند.
انتخاب رییس مجلس هفدهم یکی از جنجالیترین انتخابات‌ها بر سر کرسی مجلس نمایندگان بود. در این دور تنش‌های فزیکی و لفظی میان نمایندگان مجلس بر سر طرفداری از اصولی و رحمانی به اوجش رسید؛ در حدی که چوکی‌های مجلس شکست و نماینده‌ای با چکش بر سر نمایندگان دیگر حمله کرد.
دیروز رییس موقت پارلمان پس از آن‌که آقای حمانی را برنده‌ی انتخابات ریاست پارلمان اعلام کرد، گفت: «حیثیت پارلمان در سطح ملی و بین‌المللی صدمه خورد.»
جنجال بر سر کرسی ریاست مجلس چگونه آغاز شد؟
در نخستین دور انتخابات برای رسیدن به کرسی مجلس، میررحمان رحمانی، نماینده‌ی مردم پروان، کمال‌ناصر اصولی، نماینده ولایت خوست، میرویس یاسینی، نماینده‌ی ولایت ننگرهار و عمرنصیر مجددی، نماینده‌ی ولایت هرات نامزد بودند، اما هیچ یک نتوانستند که آرای 50 درصد به علاوه یک رأی را به‌دست بیاورند و انتخابات به دور دوم رفت.
براساس اصول وظایف داخلی مجلس نمایندگان، دور بعدی انتخابات میان دو نامزد پیشتاز (میررحمان رحمانی، ۷۹ رأی و کمال‌ناصر اصولی، ۶۹ رأی) برگزار شد. در دور بعدی که نصاب مجلس 247 نفر بود میررحمان رحمانی 123 رأی آورد و کمال ناصر اصولی 55 رأی. میر رحمان رحمانی با کسب 124 رأی آرای 50 درصد جمع یک را تکمیل کرد اما یک رأی نقطه‌دار که به نفع آقای رحمانی به کار رفته بود، کار را به جنجال کشاند.
کمال‌ناصر اصولی که 55 رأی آورده بود، ریاست آقای رحمانی را نپذیرفت؛ کاری که باعث شد جنجال آغاز شده و روزها به طول بینجامد.
برای حل تنش انتخابات ریاست مجلس یک کمیته‌ی 15 نفره متشکل از نمایندگان رحمانی و اصولی و پنج نماینده‌ی بی‌طرف تشکیل شد، اما این کمیته نتوانست اختلاف را حل کند. جنجال بر سر رأی نطقه‌دار هفته‌ها به طول انجامید.
سرانجام ریاست موقت مجلس رأی نقطه‌دار را به رأی‌گیری گذاشت. نمایندگان مجلس با اکثریت آرا یک رای اختلافی را باطل اعلام کردند. در این دور انتخابات، ۲۲۹ عضو مجلس اشتراک داشتند که از این مجموع، ۱۲۰ نماینده رأی رد به یک رأی مورد مناقشه دادند و ۹۰ نماینده‌ی دیگر نیز آن را تایید کردند. با این حساب رحمانی و اصولی از دور خارج شدند و نمایندگان جدید خودشان را نامزد کردند.
مرحله‌ی اول دور دوم میان میان احمدجاوید جیحون، عبدالشکور واقف حکیمی و قاضی میرافغان صافی برگزار شد، اما هیچ یک از این نامزدان نتوانستند آرای لازم برای احراز کرسی ریاست را به‌دست بیاورند. در مرحله دوم دور سوم، خان آقا رضایی و خان آقا وردک، نمایندگان کابل برگزار شد. در این مرحله خان آقا رضایی 84 رأی آورد و خان آقا وردک 105 رأی، اما هیچ کدام نتوانستند آرای 50 درصد به علاوه یک را تکمیل کنند.
براساس اصول وظایف داخلی مجلس نمایندگان، اگر در سه دور هیچ یک از نامزدان نتوانند آرای 50 درصد به علاوه یک رای را تکمیل کنند، انتخابات بین دو نامزدی که بیش‌ترین آرا را در سه دور گرفته بودند، برگزار می‌شود. براساس این اصل، میررحمانی رحمانی که در دور نخست 123 رأی و خان‌محمد وردک که در دور سوم 105 رأی گرفته بودند، به دور نهایی راه یافتند. سرانجام دیروز میررحمان رحمانی با کسب 136 رأی به‌حیث رییس مجلس انتخاب شد.
انتخابات ریاست مجلس شانزدهم نیز جنجالی بود و حتا در چند دور انتخابات، منتج به انتخاب رییس نشد. در نهایت براساس یک فیصله، محمد محقق، عبدالرئوف ابراهیمی ازبیک‌تبار را به مجلس پیشنهاد کرد و اعضا در رأی‌گیری علنی به وی رأی دادند. ابراهیمی که تا آن زمان یک نماینده‌ی عادی و فرد گم‌نام بود، به یک‌بارگی به ریاست یکی از قوه‌های سه‌گانه افغانستان رسید و پس از آن تا کنون آقای ابراهیمی در نشست‌های مهم سیاسی و تصمیم‌گیری‌های بزرگ کشوری حضور دارد.
میررحمان رحمانی نماینده مردم پروان در مجلس است. او در دور شانزدهم نیز به نمایندگی از مردم پروان در مجلس حضور داشت. آقای رحمانی پیش از این‌که وکیل پارلمان شود، به تجارت مشغول بود. وی به‌عنوان رییس شورای اجتماعی مردم بگرام کار کرده و در صفوف ارتش افغانستان تا درجه جنرالی رسیده است.
آقای رحمانی رییس اتاق تجارت و صنایع ولایت پروان نیز بوده است. او از تاجران بزرگ افغانستان به‌شمار میرود و بیش‌تر ثروت خود را از راه فروش خدمات حمل و نقل و قراردادهای سوخت با دولت افغانستان و نیروهای امریکایی مستقر در افغانستان به‌دست آورده است.
چکش، میز و صندلی شکسته
در پایان نخستین انتخابات کرسی ریاست مجلس، پس از آن آقای دهقان‌پور بی‌آن‌که سرنوشت رأی نقطه‌دار و سه رأی دیگر را که گم بود مشخص کند، رفت که آقای رحمانی را به کرسی ریاست پارلمان بنشاند، اما با مخالفت کمال‌ناصر اصولی و هوادارانش مواجه شد.
استدلال کمال‌ناصر اصولی و هوادران او این بود که رحمانی اکثریت آرای اعضای مجلس را به‌دست نیاورده و نمی‌تواند رییس مجلس شود. در ویدیویی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، دیده می‌شود که ظل‌محمد زلمی نوری، نماینده مردم پنجشیر با به‌دست گرفتن وسیله‌ای که بعدتر مشخص شد چکش است، قصد دارد بر مخالفان میررحمان رحمانی که او را از نشست به کرسی ریاست پارلمان منع می‌کند، حمله کند، اما با ممانعت نمایندگان دیگر مواجه می‌شود.
در یک ویدیوی دیگر دیده می‌شود پس از آن‌که کمال‌ناصر اصولی رأی‌گیری سری برای حل اختلاف بر سر رأی نقطه‌دار را نمی‌پذیرد، امان‌الله گذر نماینده مردم کابل می‌خواهد با رجزخوانی رحمانی را بر کرسی ریاست پارلمان بنشاند، اما با مخالفت شدید هواداران اصولی مواجه می‌شود. در تصویر دیده می‌شود که هواداران اصولی میز و چوکی ریاست را دو دستی از جا می‌کَنند و دور می‌اندازند.
همچنین در روزهای که تنش بر سر کرسی جریان داشت، گزارش شد که کمال‌ناصر اصولی با شماری از هوادارانش دروازه‌ی پارلمان را شکستانده و به زور وارد مجلس شده‌اند.