عشق در روزگار کرونا (نامه‌ی آته ممدلی) | طنز

عشق در روزگار کرونا (نامه‌ی آته ممدلی) | طنز

مادر ممدلی گلم را با چشم‌بوسی و سلام تقدیم نموده از بارگاه پروردگار همین آرزوی من است که در لباس عافیت بوده و دعا نمایید.

من جاهل شدم که یک چند روز پیش در پنج‌شنبه موتر حاجی هاشم که پسر کلانش در کابل بود به طرف وطن می‌آمد و من دودله شدم که بیایم خوب است یا چطور که آخر همگی گفتند آته ممدلی در کابل نفر زیاد است امنیت خوب‌تر است همین جا صبر کن. تو در دهات که خدا می‌داند چه قدر دق شدی و من در کابل بند ماندم. مادر عتیق الله خاله ممدلی جان که خواهرت اما خیلی بی‌عقل می‌باشد. اول مرا قانع کرد که در کابل صبر کنم حالی می‌گوید در کابل میکروب در هر نفر است که من حیران ماندم کربلایی با این زن چه قسم زندگی می‌نماید. دولت راه را بند کرد و گفته که هر شخص که مراعت نکند پولیس لت و کوب کرده پس به خانه‌اش برساند که از همین خاطر من پایم در قسمت پشت زانو هنوز سیاه است چرا که در کارته سخی به طرف آفتاب نظر کردم ناگهان عطسه بسیار سخت شد که دهن پولیس نزدیک من بود پدرلعنت چند شلاق در پایم زد. مادر ممدلی جان در کابل کسی که عطسه یا سرفه نماید دولت جریمه نموده و خدا رحم کند که چه قدر مسلمان‌ها در گیر پولیس افتاده باشد.

دیشب ترا در خواب خود دیدم که آن چادرنماز سیاهچوک بر سرت بود در لب چاه انگور می‌خوردی که من نمی‌دانم چرا در لب چاه انگور می‌خوردی و هر رقم مردم از سرک تیر می‌شوند. من به طرف تو رفتم از این که وارخطا از خاطر چاه در آن وقت بودم که تو انگور را در چاه انداختی و وقتی که از خواب بیدار شدم قریب بود که جگرم از دهانم بیاید. خرابی که در خواب است هیچ وقت به قسم صحیح خلاص نمی‌شود و در وقتی که من گفتم ترا بغل کنم و فقط از سر چاه یکطرفه نمایم خواب در آنجا قطع گردید و من در کابل هستم.

مادر ممدلی جان در خانه خواهرت نواسه‌هایش تلویزون می‌گذارند و آریانا سید که سید هم هست و از حضرت فاطمه حیا ننموده نه حجاب نه هیچ چیز خواندن می‌نماید که از بعضی خواندن‌هایش من تا جایی خوشم آمده ولی به خدا قسم هیچ کس برای من مانند تو نمی‌شود. اگر میکروب در کابل حمله نمی‌کرد من دانه‌ی پشت پای خود را هیچ عملیات ننموده و راهی می‌شدم. از این که این دانه زیاد درد می‌کرد و تو بعضی شب‌ها با پای خود در آن می‌زدی که من چه قسم فغان می‌نمودم داکتر گفت که باید عملیات شود و چرک‌شان را خالی نماید. امریکا امشب در اخبار دیدم که یک میلیون خود را قطع کرده و کمک نمی‌نماید از همین خاطر عتیق الله جان را گفتم که به ممدلی نور چشمم در لندن یک تلفن نماید که زنگ زد ممدلی گفت استروس نکن پدر جان چرا که استروس دانه‌ی ترا کلان می‌سازد و چرکش خدای نخواسته در قلب نرساند. ممدلی جان گفت که در انترنت یک خواندن است درباره‌ی حضرت علی فدایش شوم. یک خواننده چاق پاکستانی می‌خواند که نامش نصرت فتیلی می‌باشد و قواره‌اش اگرچه شاید هندو باشد خیلی خوب می‌خواند و با حاجی صفدر منطقه کاریز یک سر موی فرق ندارد به سبب این که حاجی صفدر خیلی نجس آدم است من فقط قواره‌اش را می‌گویم نه از دیگر خاطر. نواسه حاجی صفدر یک هفته پیش ما را خبر کرده بود که میهمان شویم ولی من بهانه کردم چرا پوست این مردم پاک نبوده خدا می‌داند که یک دختر زرد دارد قصد دارد سر ممدلی جان چپه کند از خاطری که در لندن است یا چطور. گفتم من آمده نمی‌توانم از خاطر پای خود. دیگر معلوم‌تان بوده باشد این که سانتراج گرفتم مگر خوبش نیست اگرچه خیلی گرم می‌باشد که لیلونی است و شب که گرم باشد خیلی خارش می‌گیرد. خیلی دبل هم می‌باشد و امروز که از جان خود کشیده بودم خدا شاهد است چندین دفعه خیال کردم که خدای نخواسته هیچ تنبان در جانم نیست از بس که بدعادت شده‌ام.

دیگر این که میکروب کرولا از چین و شوربای سگ به ایران رفته که هر نفر که از ایران به کابل آمده ما برای مانده‌نباشی‌اش نرفتیم خدا کند که دق نشود. در سابق از ایران که نفر می‌آمد تسبیح و جای‌نماز می‌آورد که مردم امروز نمی‌آورد و چه فایده که از خاطر مانده‌نباشی خشک جان خود را در خطر بیندازم. شیخ فورقانی در مسجد هر شب مردم را جمع می‌کند و خیلی نصیحت خوب می‌کند که در این وقت مریضی و این‌قدر میکروب باید به فاتحه و ختم قرآن و عروسی شرکت مردم ننماید. تو هم مادر ممدلی گلم اگر در کدام ختم یا عروسی که نروی اگر چه بد است و نمی‌شود خودت هوشیاری از شوربا و قورمه هیچ نخور چرا که خطر دارد. بگو داکتر پرهیز داده.

به امید خدا و به آرزویی که ترا باز ببینم که دیگر این قسم روز را خدا نیارد.

با احترام پدر ممدلی از کارته چهار کابل

+++

«کمپین همدلی: کرایه خانه قانونا نصف شود» در روزهای دشواری که همه درگیر ویروس کرونا یا COVID-19 هستیم، برای گسترش همدلی، همکاری و همدردی میان مردم و به‌ویژه میان مالک و مستأجر راه‌اندازی شده است. در این کمپین از مالکان خانه‌های مسکونی می‌خواهیم که با همدلی و همیاری، از ماه حمل تا پایان وضعیت کنونی، کرایه ماهوار را کم کنند. حامیان این کمپین درحالی‌که می‌دانند شماری از مالکان پیش از این اقدامات انسانی و درخور ستایش انجام داده‌اند، تأکید می‌کنند که کرایه‌های ماهوار خانه‌ها حداقل نصف شود. برای امضای این دادخواست به این آدرس رفته پس از امضا آن‌را با دوستان خود شریک سازید:

دیدگاه‌های شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *