مواد مخدر مشکل بزرگ دیگری است که به بی‌ثباتی و ناامنی به‌صورت گسترده دامن می‌زند و تمام دنیا را متضرر می‌کند: «نقض حقوق بشر که اغلب منجر به گسترش مهاجرت و عبور غیرقانونی از مرزها می‌شود نیز مشکلی نیست که در افغانستان بماند. در گام نخست کشورهای منطقه و سپس تمام جهان را متضرر می‌کند.»

آقای ابراهیمی درباره‌ی نگرانی‌های پس از خروج نیروهای خارجی گفت که پس از اعلامیه بایدن در خصوص خروج بی‌قیدوشرط از افغانستان، بسیاری از قدرت‌ها در منطقه به نوعی متعجب شده‌اند و همه درگیر دو حس متضاد آمیخته از لذت و نگرانی‌اند؛ چون انتظار نداشتند این خروج بسیار ناگهانی اتفاق بیفتد.

اتحادیه اروپا از یک روند صلح «تحت مالکیت افغان‌ها و به رهبری افغانستان» حمایت کرده است. اتحادیه اروپا باید با کمک به ادغام بیشتر صدای افغان‌ها در گفت‌وگوهای بین‌المللی و تعامل دیپلماتیک که در سال‌های آینده صورت می‌گیرد، از این آرمان بیشتر حمایت کند.

خانم کوفی در خصوص تفاوت‌های هردو روند گفت که مجاهدین گروه‌های متعدد بودند که به‌لحاظ فکری ایدئولوژی تقریبا یکسان داشتند اما به‌لحاظ دیدگاه سیاسی گروه‌های غیرمنسجم بودند که در پایتخت‌های کشورهای همسایه مستقر بودند و برخلاف مجاهدین ۳۰ سال قبل، طالبان امروز یک گروه منسجم و واحد هستند.

از زمان توافق ایالات متحده و طالبان، اتحادیه اروپا بیانیه‌های مختلفی را منتشر کرده است که در آن شرایط قوی برای کمک به دولت پس از صلح افغانستان، اصرار بر حقوق و آزادی‌های زنان و اقلیت‌ها و همچنین تعهد به دولت شفاف که نماینده تمام مردم باشد، بیان شده است.

تمرکز بر گفت‌وگوهای صلح نشان‌دهنده‌ی میزان بی‌اطمینانی بر سیاست افغانستان در بسیاری از کشورها است. با پیش‌بینی بسیار کم یا حتا امکان پیش‌بینی در مورد ترکیب و جهت‌گیری دولت آینده‌ی افغانستان، قدرت‌های خارجی به تعامل کوتاه‌مدت گرایش پیدا کرده‌اند.